Başlarına gelmedik felaket kalmayan Gutalılar Esed rejiminden kaçmak için evlerini yurtlarını terk etmek zorunda kalan anne ve babalar,Başlarına yağan bombalı günlerde çocuklarını koruyup onlara baka bilmek için çektikleri sıkıntıları ve zorlukları anlattılar.
Bazı ailelerin ise çocuklarına bakamayıp sağlık ocağının önüne bırakmak zorunda kaldıklarını söyleyen Gutalı Um Halil Adlı vatandaş,Bizim günahımız neydi diyerek isyan edip ve hesap sordu.
Esed rejimi ablukasındaki Doğu Guta’dan tahliye edilmek zorunda kalan anne ve babalar, dehşet günlerini anlattı. İdlib’deki Saed barınma merkezine yerleştirilen İnas Havaca, hamileyken yiyecek bulamadığı için engelli doğan bebeğini 8 ay sonra kaybettiğini söyledi. Geride bıraktığı en değerli şeyin bebeğinin mezarı olduğunu söyleyen Havaca, “Büyük kızım, tahliye edildikten sonra geldiğimiz Hama’da elmayı oyuncak sandı” dedi.
‘GÜNAHIMIZ NEYDİ?’
Sağlık ocağında gönüllü çalışan Um Halil, son dönemde bazı ailelerin, bakamadıkları için bebeklerini kapı önüne bırakmaya başladığını kaydetti.Halil, mahalleden çıkarken tüm evlere bir göz attığı ana ilişkin,Günahımız neydi.
Neden ayakta tek ev kalmadı? Doğu Guta’yı hayalet şehir olarak bıraktık” dedi. Doğu Guta’nın Neşşabiyye beldesinden Ömer Abdülkadir ise, çiftçi olmasına rağmen dilenmeye mecbur kaldığını belirtti.